Prolog.

Miała długie kruczoczarne , falowane włosy.Ich kolor zlewał się w odcienie ubrań i smutku jaki ja przepełniał. Zawsze była smutna. Nie słuchała muzyki, trzymała się z dala od tańca, który niegdyś był sensem jej życia. Wyzbyła się tańca pozbawiając swe istnienie sensu. I wiedziała o tym. Ale nie wiedziała czy boi się życia, czy przyszłości, czy przetrwania albo bólu.
Nie ma przyjaciół.Wszyscy zostawili ja kiedy kiedy najbardziej cierpiała. Rzadko z kimś rozmawiała. Pozwalała sobie na to jedynie w pracy, ale tam jej słowa przepełnione rygorem i stanowczością  były ostre i głuche, wyrażając jednie pustkę.

Uśmiecha się tylko w domu, do pięcioletniego brata, jej jedynej rodziny. Tylko z nim rozmawia szczerze wierząc w słowa, które sama wypowiada. Tylko jemu odpowiada na pytania.

Miała 23 lata kiedy kończyła Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Była jedną z najlepszych tancerek na roku i kandydatką do Mistrza Uczelni. jej rodzice nie tolerowali jaj powołania. Ich plany związane z przyszłością córki przystawały na przejęciu rodzinnego interesu. Miała odziedziczyć domową restaurację . Zarzekała się, że nigdy tego nie zrobi, jej ambicje sięgały o wiele wyżej.Rodzice zabronili jej złożenia podania na ASP. Ona jednak (pełnoletnia) dojrzała i pełna determinacji postanowiła przeciwstawić się rodzicom. Dostała się i zamieszkała w akademiku, który sama opłacała dzięki dorywczej pracy.Odnosiła liczne sukcesy nie zważając na niewzruszenie opiekunów.

____________________________________________________________________________

No. Jest i prolog.  Trochę krótki , ale rozdziały będą dłuższe. Jak mi się uda, pierwszy rozdział dodam jeszcze dzisiaj, a kolejne  pewnie w weekendy (w tygodniu szkoła, zajęcia itd. wiecie o co chodzi :] )
na razie jest trochę opisów ale to na pewno się zmieni. chcę was wprowadzić do wydarzeń, które wstrząsnęły światem Alicji i zupełnie go zmieniły. Zdradzę, że Alicję spotka tragedia, która zapoczątkuje jej nowe życie.